Chcąc porozmawiać z bliskim mającym problem, uzależnionym lub zbuntowanym nastolatkiem możemy mieć kłopot kiedy do głosu dochodzą uczucia i emocje. Wtedy często wpadamy w pułapkę błędów komunikacyjnych: oceniamy, doradzamy, krytykujemy. Początkowo spokojna rozmowa może przerodzić się w ostrą awanturę.

Dlatego dobrą alternatywą do rozmowy o niepowodzeniach może być film, który pomoże zobaczyć nasze mankamenty z innej perspektywy lub w innych bohaterach. Po wspólnym oglądaniu rozmawiamy o sytuacjach, emocjach, uczuciach które towarzyszyły nam odnosząc się do filmu. Możemy naszego rozmówcę skłonić do refleksji nad jego dylematem.

Oglądanie filmu jest czasem tylko dla nas, bez pośpiechu, codziennych obowiązków, bez ciągłego „muszę”. Przez kilkadziesiąt minut możemy skupić się na byciu z drugą osobą „tu i teraz”.